De laatste van 2023

Hola, Buenas Todos of wel Hallo allemaal,. 

Het is ruim 4 weken geleden dat ik een ‘stukkie’ voor deze site schreef. Het is niet zo dat ons leven hier zo rustig en saai is dat er niets te schrijven valt, verre van dat. Áls het al saai wordt maken we zelf wel reuring. Maar het is er gewoon niet van gekomen. De ‘koude’ winter deed langzaam haar intrede de afgelopen weken dus we hebben, zodra het kon, ons lekker aan de, óók aanwezige,  zonnestralen gelaafd!!

 

Sinds wij hier op 11 augustus j.l. zijn aangekomen is er nog geen dag geweest zonder dat  de zon zicht- en voelbaar aanwezig was . Soms een beetje flauwtjes maar werkelijk iedere dag was-ie er. Als je dan bedenkt dat er zo’n 30-35 regendagen per jaar zijn, staat ons nog wat te wachten zou je zeggen. Een beetje regen zou niet gek zijn. Alles is hier super-kurk-droog. Sinds 11 augustus hebben we 2 maal regen gehad. Misschien in totaal 3 uur. Kortom: een buitje (lees: meerdere buien) is van harte welkom.

 

Onze belevenissen de afgelopen periode.

De vorige blog eindigde met mijn aankondiging van een doktersbezoek samen met een tolk. De tolk is een vrij jonge vrouw van Hollandse origine en ook nog geboren waar ik geboren ben. Ze spreekt erg goed Spaans (wat wel handig is als tolk in Spanje) en weet veel van de gezondheidszorg. De ons toegewezen huisarts is een jonge arts; erg vriendelijk en erg blij met de aanwezigheid van de tolk. Ze merkte dat ik wel wat Spaans kan spreken en in ieder geval verstaan en zelf sprak ze ‘”un poquito Ingles” volgens haar. Dus bij een volgende keer was de tolk niet nodig gaf ze aan. Dan komen we er samen wel uit zei ze.

Verder was het een ‘bliksembezoek’. Ik had netjes de relevante medische geschiedenis in Spaans en Nederlands op papier gezet; Benodigde medicatie met voorschrift en indicatie erbij geschreven (waar zou ik dat toch geleerd hebben?). Ze nam het klakkeloos over en schreef een recept uit voor een jaar. Echter, 1 medicijn is erg duur en mag alleen via de cardioloog gegeven worden. Daar moest ze voor bellen; Maar geen probleem: “kom over 2 weken terug, dan is het in orde”. En dan zonder tolk!!! En nog wel tussendoor even een ECG lagen maken. Zo gezegd zo gedaan.  

Voor het ECG kreeg ik een afspraak. Dat werd weer 15 minuten wachten voor een handeling van 5 minuten. Blijkbaar was er een student die het moest leren. Dit werd niet aan mij gezegd of gevraagd maar het was wel duidelijk. Maar goed, iedereen moet het leren. En ik kon stiekem mijn luistervaardigheid oefenen! ECG werd gemaakt, in een (open) envelop gestopt en aan mij meegegeven. Die moest ik aan de dokter geven (die praktijk heeft in hetzelfde gebouw) 

De nieuwe afspraak bij de huisarts verliep qua taal prima!! Qua inhoud minder; Ze had nog geen cardioloog gebeld. Waarom niet? Ik had geen ECG zegt ze, dat had jij. Ik wist niet dat ze dat persé gelijk moest hebben. Maar goed, geen probleem; ik heb nog een kleine voorraad van de medicatie dus het zou wel goed komen volgens haar. Als ik nu ook nog even een Hartecho laat maken in Torrevieja (een stad 15 km verderop) dan gaat zij bellen en kan ik op de volgende afspraak (3 januari 2024) het recept krijgen. Ter plekke maakte zij de volgende afspraak en ze meldt mij aan voor de Echo. Ze gaan je een bericht sturen met een afspraak zei ze.

Dat bericht heb ik nog steeds niet ontvangen; ik heb er een zwaar hoofd in. Ik denk dat ik vóór 3 januari geen echo heb kunnen laten maken. Ik word er al wat makkelijk in. Het is een beetje typisch Spaans zo. Niet alles werkt goed. En dit verhaal krijgt een vervolg in het volgende Blog. Is het allemaal nog ergens goed voor. Ik denk dat ik de tolk toch maar alsnog een keer als achterwacht vraag voor 3 januari a.s. 

Kerst in Spanje

 De kerst ligt al weer achter ons. Hier hebben we (maar) 1 kerstdag. Dan is bijna alles dicht. Wel wat restaurants en terrassen zijn open maar verder kruipen alle families bij elkaar. De aanloop naar de kerst ging gepaard met allerlei festiviteiten voor met name kinderen en overal hoor je kerstmuziek.

Ook in Spanje hoor je “dreaming of a white christmas” en dan ook nog in 2 talen. Het komt voor ons allemaal een beetje onwennig over. We weten dat het kerst wordt maar gevoelsmatig klopt het niet. Dagelijks is het ’s middags warm genoeg om in korte broek te lopen, naar het strand te kunnen of te zonnen en dan moet het kerst gaan worden. Niks erg maar het was/is een soort cultuur gevecht in het hoofd. Ondanks de cultuur clash in het eigen hoofd hebben we natuurlijk wel ons balkon met lampjes versierd, een (kunst) kerstboom(pje) opgezet, wat andere versieringen aangebracht en onze eigen Goudse Kaarsjesavond gevierd.

 De eigen gebakken tulband ontbrak ook niet; We hebben dus geen klagen hoor!!!

Onze eigen Kaarsjesavond
Hebben we gehouden door het gebeuren in Gouda via de livestream op Instagram te volgen.


Een foto van een eerdere kaarsjesavond hangt bij ons in de kamer



en we ontvingen een plaatje van de kleinkinderen bij de Goudse kerstboom. Hardstikke leuk!!

Hier in Guardamar was er ook een soort kaarsjesavond. Op 5 december werden de kerstlichten in het dorp ontstoken. Net als de lichtjes in de Kerstboom op het dorpsplein.


Dat is wel een bijzondere. Gemaakt van gehaakte lapjes van plm 15x 15 cm door een aantal nijvere dorpsgenoten. Niets voor in huis maar wel kunstig en mooi.

De familie in Nederland zijn we natuurlijk niet vergeten. Voor hen hebben we een kerstfilmpje gemaakt. Voor de liefhebbers is -ie HIER te zien. (opent in nieuw venster)

 Oud & Nieuw

En nu (zaterdagavond 30 december) staan we aan de vooravond van oud & nieuw. Oudejaarsavond (Nochevieja) wordt hier met familie gevierd. Vaak ook op het dorpsplein of een plein in de (grotere) stad. Morgenmiddag Komen Marcel en Renate voor een week (uit Holland) op bezoek. Dus met hen vieren we Nochevieja. Ook bij ons op het dorpsplein is er een oudejaarsavondparty alleen die stopt om 22.00 uur…….Wij dachten dat het een foutje in de aankondiging was, maar niets is minder waar. De gemeente heeft hier bewust voor gekozen al kunnen ze niet (meer) echt uitleggen waarom ook al weer. Iets met dan kan iedereen het verder thuis vieren. Maar of ‘iedereen’ dat ook zo wil??? Er schijnt een DJ te komen (tot 2200 uur dus) en de eerste paar honderd bezoekers krijgen een T-shirt. Het begint al om 16.30 uur. Je snapt dat wij er dan direct bij zijn voor dat T-shirt. Je bent Hollander of niet. Niet dus!! We gaan wel ff kijken en lopen dan rustig weer terug naar huis om daar op de TV het vuurwerk in Rotterdam te bekijken. (als het niet te hard waait aldaar). Een Spaanse avond met een hollandse touch zullen we maar zeggen.

 Dia de Año Nuevo

Op Nieuwjaarsdag ga ik weer de nieuwjaarsduik doen vanaf ‘ons’ strand. Net als vorig jaar zal ik in volle vaart de zee in rennen en het nieuwe jaar al zwemmend verwelkomen. Ik zal de link naar het filmpje onderaan deze blog er bij plakken als het is gebeurd. Hopelijk gaat Marcel ook mee. Dat zou betekenen dat er 100% meer deelname is dan vorig jaar. Maandag 1 januari  2024 rond 1500 uur gaat het gebeuren; Wellicht Live te volgen via Instagram; op het account decameragraaf( voor de rekenaars: hoeveel waren er vorig jaar? Mail het goede antwoord naar info@rinaperry.es)
Voor hen die 01012023 niet meer zo helder op het netvlies hebben: Filmpje  (opent in nieuw venster)

NAGEKOMEN BERICHT: op 01012024 weer een nieuwjaarsduik gehouden. Voor de liefhebbers: Filmpje (opent in nieuw venster)

 

Dat is allemaal vooruitkijkend. Is er dan helemaal niets meer gebeurd hier de afgelopen weken?

Natuurlijk wel

De Energierekening

we hebben al bijna 3 maanden geen energierekening gehad. Oorzaak? De energiemaatschappij heeft geen gegevens van de productiemaatschappij ontvangen? En onze energiemeter zit achter slot en grendel dus ik kan zelf ook niet kijken. Uiteindelijk heb ik wél kunnen kijken en foto’s gemaakt van de meterstanden. Opgestuurd. En dan denk je dat het oké is. Neeeeeee, volgens de energie maatschappij kloppen de cijfers van mijn foto’s niet met hun cijfers. Eeeeeeh, Jullie hadden toch geen cijfers?.  Nee, maar toch klopt het niet. Aha, Spaanse logica.(???)

Ik naar de helpdesk (die zit in een soort van klantenwinkel) waar ze Engels spreken. Zeer ongeïnteresseerd personeel, luisteren niet naar je verhaal, zeggen dat ze er ok niet aan kunnen doen. O, en wat kan ik doen?

Dát was de oplossing: omdat zij het niet kunnen oplossen moet ik de productiemaatschappij bellen. Het nummer kan ik op internet vinden. En o, ja, ze spreken alleen Spaans daar.

Maar ik nog niet zó goed dat ik dat gesprek kan doen. Jammer, kunnen wij niets aan doen. Volgende klant svp. 

Rina zag dit van afstand gebeuren en die had het idee dat ik uit mijn dak zou gaan. Had misschien wel ff lekker geweest maar om voor zoveel lompheid boos te gaan worden. Ongelooflijk. Echt, NIET TE FILMEN!!!

Maar ja, nu hebben we nog steeds geen rekening van de energie betaald. Ik heb nu geregeld dat ik per maand een bedrag ga betalen (los van de meterstanden). Hoe ik het probleem op moet lossen weet ik niet. In zoverre, ik ga ‘de tolk’ vragen of ze mij kan helpen en anders onze advocaat die ons helpt met belastingen etc vragen om een keer te bellen. Maar ja, ze zijn allemaal niet zo duur qua tarief maar het moet wel betaald worden. Maar ach, we wisten dit toen we emigreerden. Dat maakt het soms niet minder ergerlijk, maar wij kunnen het ook niet veranderen.

 

Toerist spelen in Alicante en Rojales

Verder hebben wij de afgelopen periode ons als toerist gedragen in Alicante en Rojales. Alicante is écht een hele leuke stad om te bekijken. Druk maar leuk. We zijn met de bus gegaan. Is een klein uurtje vanuit ons dorp. Kost weinig en je ziet nog eens wat. (als je niet in slaap valt , zoals ik) In alicante hebben we de grootste kerstgroep ever aanschouwd. Is super mooi. 

Verder hebben we gelopen en gedronken en gegeten in El Barrio. Een authentieke spaanse wijk waar je niet omver wordt gereden door auto’s en de mensen op straat zitten, de café’s klein, rommelig en gezellig zijn en de eettentjes als een soort epidemie door de hele wijk aanwezig zijn. We hadden (voor de tijd van het jaar) warm weer dus het was heerlijk slenteren daar. We moeten nog eens terug want we hebben nog lang niet alles gezien. ????

 

Rojales is een dorp, kleine stad, zo’n 15 km verderop. We gaan er op donderdag wel eens naar de markt om kaas te kopen. (zie ander blog). Ze hadden daar het centrum leuk versierd met licht en lichteffecten. Met plezier daar rondgekeken. Ook een beetje pech; ik heb de foto’s per abuis gewist voordat ik ze op de HD had gezet. Nou ja, gelukkig blijven we hier nog ff wonen. Hebben we volgend jaar ook wat te doen. ????

 

En toen was er ook nog een verrassing

Een briefje van de Spaanse Posterijen; er ligt een pakketje op het postkantoor. (in het Spaans dan hè). Wij hadden niets besteld maar waren natuurlijk wel nieuwsgierig. Op de fiets naar het postkantoor. Rina zegt tegen mij “het is vast je kerstpakket van Mondriaan”. We lachen erom. Maar dat was het dus wel. 

Ondanks dat ik er sinds 1-8 al weg ben kreeg ik toch het jaarlijkse cadeau. Via internet kon ik een cadeau uitkiezen en laten bezorgen. Helaas wel in Nederland. Maar geen probleem. Marcel en Renate komen dus het naar hen laten sturen en zo ontvang ik dus morgen mijn cadeau van ROC Mondriaan. Ik vind het top!!!  

Tot slot

En dat was het dan voor dit jaar. 

We stappen met frisse zin 2024 in. Gewoon verder pensionados zijn. We genieten iedere dag weer van het leven hier. (ook al loopt het niet altijd even makkelijk) En we zeggen vaak tegen elkaar: dat moeten we over x jaar ook nog bijzonder vinden.

Voor volgend jaar hebben we al een aantal leuke dingen op de rol staan: we beginnen met het bezoek van Marcel en Renate, we gaan eind januari naar Nederland voor een dag of 5, in februari gaan we het Nederlands Dameselftal aanmoedigen als ze tegen Spanje spelen (moeten nog wel ff kaarten regelen). EInd April komen Patrick, Nicole en merel en Roos een week hier naartoe. We gaan de badkamer nog verbouwen (nou ja, ‘we’, dat laten we doen) samen met een paar aanpassingen in huis. In ieder geval gaat Perry eind juni nog een keer naar Nederland en verder gaan we gewoon door met ademen. Spaanse les volgen en gewoon poco a poco het leven laten zijn.

Voor iedereen de allerbeste wensen; zorg voor elkaar, kijk naar elkaar om en laten we hopen dat de branden in de wereld in 2024 geblust gaan worden!!

Tot Later!!! 

 PS: De sik van Perry op de openingsfoto is er al weer af! Hij kwam erachter dat een sik/baard onderhoud nodig heeft; Dan maar liever regelmatig scheren.  Liever lui dan een sik dus!