Spaanse Heer (m/v) in het verkeer !?
Maar goed deze blog gaat niet over de markt maar over het verkeer. Want dat is ook écht een belevenis. Iedere dag en iedere keer weer.
Met de auto rijden waren we al wel een beetje gewend. De afgelopen jaren hadden we vaak (spaanse) huurauto's. Toch is er en verschil: De sticker van de verhuurmaatschappij zit niet meer op de auto en het lijkt wel alsof alle mede-weggebruikers denken "oh dat is een spanjaard en die is even lomp als wij" . Want lomp zijn ze hoor! Links en rechts inhalen, op het (aller)laatste moment stoppen bij de rotonde (zodat ik denk o je, die knalt door) en het toppunt:De binnenbaan van de rotonde nemen en dan zonder richtingaanwijzer rechtsafsaan en dan de auto die naast 'm rijdt gewoon afsnijden. Staat een boete op van 175 euro. Maar ja als je de Policia nodig hebt zie je ze niet (lijkt Holland wel :) ). Kortom in de auto weinig Spaanse Heren (m/v) gezien tot nu toe.
En zo hoort het: is toch niet zo moeilijk?
En dan op de fiets.....
Voordat ik hier iets over vertel moet je het volgende weten. In Spanje ben je verplicht buiten de bebouwde kom een fietshelm te dragen. Iedereen; dus niet alleen de kinderen zoals je in Nederland vaak ziet. Dat ziet er dan zo uit:
Alleen maar buiten de bebouwde kom. Mocht je in de bebouwde kom op je kop vallen, val je waarschijnlijk minder hard (?!)
In Spanje zijn er, soms, fietspaden maar die hoef je niet te gebruiken
Met andere woorden je kunt overal fietsen (behalve op het voetpad) en je kunt ook overal fietsers tegenkomen.(ook op het voetpad)
Fietsers hebben een soort heilige status t.o.v. auto’s
Iedere Hollander zal zeggen: Ja, maar dat is in Nederland ook zo. Dat lijkt zo maar hier is t toch een stukkie anders.
De heilige status van fietsers betekent niet dat fietsers er maar op los fietsen. Het betekent wel dat je totaal niet bang hoeft te zijn voor auto’s, bussen en vrachtwagens. En dat is maar wat fijn in een land met weinig fietspaden (de Spanjaarden zelf zeggen heel trots dat er steeds meer bijkomen.).
Hoe werkt dat dan?
Dat is niet zo moeilijk hoor. Ten eerste moet iedere automobilist op een afstand van 1,5 meter een fiets benaderen. Dus achter ‘m blijven ‘hangen’ of passeren. Dat betekent dus allerlei voor ons gevoel rare situaties waarvoor wij als fietsers de ‘schuldige’ zijn.
Bijvoorbeeld
Onze straat is zo’n 800 meter lang. Tweerichting verkeer met een brede middenberm en de mogelijkheid om rechts te parkeren. Als je daar fietst is er, naar Hollandse begrippen, écht genoeg ruimte om met de auto een fietser te passeren. Naar Spaanse begrippen niet! Die 1,5 meter wordt niet gehaald. Dus met een beetje pech (of geluk) heb je de volle 800 meter een auto achter je fiets hangen. En geen spatbordkleven hè!!!! Ook achter je moet er minstens 1,5 meter afstand worden gehouden. Om eerlijk te zijn: als fietser is het hoogst irritant en gênant. Wij laten de auto’s zodra er ruimte is in de parkeervakken passeren. Vinden ze wel fijn. En wij ook!
Nog een voorbeeld:
Op de autoweg of provinciale weg. Daar mogen we ook fietsen. Sterker nog soms moet je daar fietsen want je wilt ergens heen en er zijn niet overal fietspaden.
Als het druk is met tegenliggers kunnen auto’s niet met een boog om je heen, dan ontstaat er dus file. Of ze minderen écht vaart voordat ze je passeren. Ook dat veroorzaakt file.
MAAR: als fietser is het best veilig!!!
Alleen de rotondes is wel een beetje eng. Op zo’n rotonde is een Spanjaard toch een beetje een losgeslagen ‘ridder te paard’. Of hij heeft een rotondefobie en wil er zo snel mogelijk weer vanaf zijn. Op de rotonde gaat de o zo vriendelijke Spaanse automobilist soms gewoon in een waas helemaal los en snijdt andere auto's en ook de fietsers af.
Daar kun je als fietser maar éen ding aan doen: rechtop zitten en heel goed richting aangeven. Ik heb eerlijk gezegd de laatste weken vaker mijn hand/arm uitgestoken dan ik ooit in mijn leven gedaan heb. Het niet doen is dus met name op de rotonde erg gevaarlijk. Maar ook op straat bij gewoon afslaan is het wel handig. En als ik het doe kost het de automobilist (veel) punten als hij er niet op let.
Geen eerbied voor de fietser kost (veel) punten
In Spanje wordt gewerkt met een puntenrijbewijs. Je begint met een x aantal punten en bij bepaalde overtredingen krijg je naast een boete in geld ook een boete in punten. Als de punten op zijn is je rijbewijs waardeloos. Dan is er wel een mogelijkheid om het rijbewijs weer te halen. Na 6 maanden zonder rijbewijs mag je dan weer examen doen. En weer opnieuw beginnen.
Maar goed, de verklaring voor de verering van fietsers is hiermee wel gegeven; voor het gedrag op de rotonde echter niet. Het enige wat ik weet is dat een overtreding op de rotonde minder punten (en geld) kost dan een fietser voor z’n ‘jeweetwel’ rijden. Bij dat laatste ben je namelijk in éen klap al je punten kwijt.
En toch fietsen de Spanjaarden niet écht veel
Ik weet niet waarom maar je ziet niet veel Spanjaarden op de fiets. Wel van die stepjes die loeihard gaan of af en toe een bromfiets. Maar fietsen? Dat dan weer niet.
Grappig is dan weer wel dat wij vaak de enige fietser in de drukke(re) hoofdstraat van het dorp zijn en dus ook de oorzaak van de lange file aldaar (als wij daar zijn). We worden op die manier ook een beetje bekend. Toen we vorige week na een dorpsbijeenkomst ter ere van de en of andere heilige op de fiets naar huis gingen waren we ook écht de enigen. We hadden veel bekijks; sommigen herkenden ons (en wij hen) van de markt. En zo zie je maar, integratie in een nieuwe leefomgeving heeft vele aspecten en kan op vele manieren.
Conclusie
Is de Spanjaard een Heer (m/v) in het verkeer. Het antwoord ia Ja/Nee. Als het uitkomt (lees: gevolgen heeft) is hij/zij het zeker en anders niet.
Dit is het voor deze keer. Volgende week komt de eerste groep familie naar hier toe. Dus dan zeker geen nieuw verhaal. De week daarna weer wel en wie weet wat we nog gaan zien of wat ons opvalt de komende week.
Voor nu Hasta Luego!